Pomysł utworzenia Fundacji Judaica - Centrum Kultury Żydowskiej zrodził się w Krakowie, w końcu lat 80-tych, w czasie wielkich historycznych przemian. Zrodził się w kręgach ludzi świata kultury, nauki i sztuki, przy udziale ówczesnego Prezesa Wyznaniowej Gminy Żydowskiej w Krakowie, Czesława Jakubowicza. Fundacja rozpoczęła swoją działalność w 1991 roku, a 24 listopada 1993 roku, pod jej auspicjami otwarto Centrum Kultury Żydowskiej.
Inicjatywa obywatelska - to najlepszy opis tego przedsięwzięcia, którego głównymi celami są:
· ochrona żydowskiego dziedzictwa na Kazimierzu i zachowanie pamięci o wielowiekowej obecności Żydów w Polsce oraz o polsko-żydowskim sąsiedztwie,
· rozpowszechniania wiedzy o historii i kulturze Żydów polskich wśród młodego pokolenia,
· tworzenie platformy dla dialogu polsko-żydowskiego,
· promowanie wartości otwartego społeczeństwa obywatelskiego.
Siedzibą Fundacji stała się modlitewnia (Bejit ha-midrasz), wybudowana w latach 80-tych XIX wieku przez Żydowskie Towarzystwo Modlitewne i Dobroczynne B'nei Emuna, według projektu krakowskiego architekta i budowniczego Jacka Matusińskiego. Do wybuchu II wojny światowej modlitewnia pełniła funkcje religijne. W czasie wojny i wiele lat potem, budynek użytkowano jako stolarnię, następnie jako magazyn, a od początku lat 80-tych była opuszczoną ruiną. Obecnie Centrum jest miejscem otwartym dla wszystkich. Program Fundacji jest adresowany do publiczności żydowskiej i nieżydowskiej, zarówno polskiej jak i zagranicznej. Na program składają się wykłady, spotkania autorskie, promocje książek, konferencje i seminaria, oferty letnie, pokazy filmowe (zarówno dokumentalne, jak i fabularne), koncerty oraz wystawy. Jednym z ważniejszych punktów programu Fundacji jest, organizowany od 1996 roku, "Miesiąc Spotkań z Kulturą Żydowską BAJIT CHADASZ (NOWY DOM)". Odbywa się on w pierwszym miesiącu roku żydowskiego - Tishri, w czasie Wysokich Świąt - i dedykowany jest zazwyczaj jednej postaci lub jednemu zagadnieniu. Fundacja organizuje doroczny wykład, poświęcony pamięci Aleksandra i Alicji Hertzów, tematycznie związany z problematyką polsko-żydowską. Spotkania te zainaugurował w 1999 roku Czesław Miłosz wykładem o swej przyjaźni z A. Hertzem. Kolejne wygłosili Shoshana Ronen i Ryszard Kapuściński. Wykłady te są publikowane w dwujęzycznej wersji: polskiej i angielskiej. W najbliższym czasie opublikowane zostaną wykłady Karla Dedeciusa i Shlomo Avineri.
|